Het was even wennen toen we gisteravond in bed lagen. De kamers hebben namelijk geen plafonds. Je kijkt rechtstreeks tegen de rieten dakbedekking van het complex. Alleen de bamboewandjes scheiden de kamers, daardoor dus erg gehorig. Het lijkt een beetje op kamperen. Op het tafeltje naast ons bed ligt de zaklantaarn klaar. We slapen er niet minder door. Tot ± 4.30 uur…. de moskee…… Wat verlang ik terug naar de kerstmuziek die ’s morgens op Saparua door de straat galmde. Ach, het hoort er nu eenmaal bij. We worden steeds makkelijker.

Vandaag gaan we snorkelen bij het onbewoonde eilandje Kasawari, ongeveer 20 minuten varen vanaf de guesthouse. Het is een piepklein eilandje dat je in 10 minuten rondloopt. Eerst varen we over de Salawairivier. De jungleachtige rivier scheidt twee dorpjes. Prachtig is de natuur langs de kanten van de rivier. Er staan o.a. lange rijen Sagobomen en af en toe zie je werkplaatsjes waar de sago wordt verwerkt. Alles gebeurt met natuurlijke middelen. Helaas is er niemand aanwezig, dus kunnen we niet zien hoe het in z’n werk gaat.

Zie video: Ceram, tochtje over rivier de Salawai.

We varen terug naar de Ceramzee, op weg naar het eilandje Kasawari. Eerst plukt Anwar, de eigenaar van de boot, nog even wat kokosnoten om mee te nemen. Danny waagt ook een poging om in een palmboom te klimmen. Helaas…. het lijkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is.

Even later komen we aan op een idyllisch tropisch eilandje met rondom een wit strandje. We breken onze nek over de vele Heremietkreeftjes in allerlei formaten en allerlei soorten en kleuren schelpjes. Wat een koddige beestjes. Je blijft er naar kijken.

Victor en Anwar beginnen meteen met het maken van een barbecue van takken. We hebben van de guesthouse een lunchbox meegekregen. Mie goreng, Telor goreng, Nasi putih, grote stukken ananas en een grote, verse vis voor de barbecue. Even later lunchen we gezellig op het witte zand. Het smaakt allemaal heerlijk.

Victor en Anwar maken een houtvuurtje.

Na het opruimen van de lunch gaat Victor even een tukkie doen. Hij voelt zich niet helemaal fit. Wij snorkelen even later samen met Anwar boven een mooi stuk koraal met de mooiste vissen. Het lijkt een beetje op het koraal bij de veranda van de guesthouse, maar nu zwemmen we tussen de vissen. Prachtig.

Als we in de verte een donkere onweerswolk zien aankomen, varen we terug naar de guesthouse. Terwijl de mannen met hun benen bengelend over de steiger en hun headsetjes op muziek beluisteren, werk ik aan mijn reisverslag. Victor is creatief bezig met viltstiften en een rol tekenpapier. Wat die nou weer aan het fabriceren is? Ondertussen is er een Nederlandse duikploeg aangekomen. We hebben geen erg in ze, want ze bivakkeren in een ander gedeelte van het complex.

Na het eten laat Victor zien wat hij gemaakt heeft. Hij blijkt een zeer gevoelig man te zijn, want hij heeft voor ons drieën een mooi tekeningetje gemaakt met onze namen in kaligrafie er in geschreven. We zijn erdoor ontroerd. Zo’n stoer mannetje met zo’n klein hart.

Voor het slapen gaan spelen Tjeerd en ik nog een potje Patience en Danny gaat lekker vroeg z’n bed in. Victor heeft gezelschap gevonden bij twee collega-gidsen die met de Nederlandse duikploeg zijn meegekomen.