Sulawesi en Molukken 2010

Heilige alen en laatste vakantiedag

Vandaag, onze laatste vakantiedag, haalt Victor ons op om naar Waai te gaan en de Heilige Alen te bezoeken. Alfa de chauffeur was iets vertraagd want hij had autopech. Uiteindelijk waren we rond 10.00 uur onderweg naar het plaatsje Waai.

Terwijl we het plaatsje inrijden zien we regelmatig de gevolgen van de onlusten die hier tussen 1999 en 2005 hebben plaatsgevonden. We zien o.a. de resten van verbrande huizen. We ontmoeten een man die alles heeft meegemaakt en met eigen ogen heeft gezien. Hij vertelt dat een heel groot gedeelte van dit dorp door extremistische Moslims van de andere eilanden is platgebrand en dat er heel veel slachtoffers zijn gevallen. Er werden bommen in huizen gegooid en bussen (vol met passagiers) werden afgesloten, besprenkeld met brandstof en in brand gestoken. Mensen werden onverbiddelijk met een klewang (zwaard) onthoofd. De bewoners van het dorpje Waai zijn met hun kinderen in paniek de jungle in gevlucht en hebben zich daar lange tijd moeten verschuilen. De mensen die hier wonen hebben in die tijd veel familie verloren. Het dorpje ligt tussen twee moslimdorpen in. In het dagelijkse leven gaan de mensen met de verschillende geloven vreedzaam met elkaar om. De moslimse bewoners van die dorpen werden ook compleet verrast door de moordzuchtige acties van de extremisten. Niemand heeft zich op de aanval kunnen voorbereiden en niemand heeft zich kunnen verdedigen.

Er heeft nooit een rechtzaak plaats gevonden en er is nooit iemand opgepakt, gestraft of verantwoordelijk gesteld voor alle leed en aangerichtte schade. Het leger heeft tijdens de onlusten nooit ingegrepen. Als je ziet hoeveel schade er is aangericht aan huizen en gebouwen (zoals kerken) hier op het eiland, dan schrik je. Dit is de realiteit en de onlusten zijn pas 5 jaar geleden geëindigd. De mensen hebben hun dorpen zelf opnieuw opgebouwd met het weinige geld dat ze van de overheid kregen. Vandaar dat er op Ambon veel nieuwe huizen te zien zijn.

We lopen door het dorpje en komen uit bij een beek met kristalhelder water. Aan het begin van de beek zijn veel vrouwen met de was bezig en verderop nemen anderen weer een ochtendbad. We lopen verder en komen bij het punt aan, waar het water vanuit de bergen de beek in stroomt. Een man stapt met een zakje rauwe eieren het water in en tikt één ei een stukje open. Hij maakt met zijn vingers een hard knippend geluid in het water en er komt een enorme aal uit een hol onder water tevoorschijn. De aal zwemt kalm om de man heen en slurpt het rauwe ei leeg. Victor vertelt ons dat er maar een paar mensen in dit dorp zijn die de alen kunnen lokken. De alen zijn heilig verklaart omdat ze telepathische eigenschappen hebben. Ze kunnen bijvoorbeeld rampen voorspellen.

Zie video: Ambon Waai. Heilige alen.

We lopen terug langs het beekje, want de andere alen laten zich niet erg zien. Van de honderd alen die hier zitten heb je totaal geen benul, want ze verschuilen zich onder water in holen. Verderop begint de man weer met de lokgeluiden in het water en nu komen er vijf enorme alen tevoorschijn. Ze krioelen om de man heen en slurpen met veel geluid in één teug de eieren leeg. De mannen hebben de alen aangeraakt. Het was weer een hele aparte ervaring en tevens de laatste excursie van onze vakantie.

Bij het hotel drinken we nog wat en we bespreken de terugreis met Victor. De mannen zijn het geld aan het tellen en komen tot de conclusie dat ze te weinig hebben voor de terugreis. Met Victor rijden ze voor de laatste keer naar een ATM geldautomaat. En ik beëindig bij deze dit reisverslag. Morgen sluiten we deze geweldige vakantie af en nemen we afscheid van Victor onze gepassioneerde, Ambonese gids. Dit afscheid zal ons allen zwaar vallen. We hebben hem in ons hart gesloten. Mede dankzij hem hebben we een onvergetelijke vakantie gehad. Hij is de afgelopen weken onze soulmate geworden. Ik krijg een brok in mijn keel als ik aan het afscheid denk. Het liefst nemen we hem mee in onze koffer. We zijn het er alle drie over eens dat we deze vakantie veel hebben gezien en meegemaakt.

Pam, Tjeerd, Victor en Danny

We hebben ons verwonderd over:

  • de schoonheid van dit land met z'n vele (17.508!) eilanden;
  • de prachtige ongerepte landschappen;
  • de rituelen en de ceremonies;
  • de overvloed aan eetbare gewassen in de natuur;
  • de dagelijkse gewoontes die zo verschillen met die van ons;
  • de eenvoud en de onbevangenheid van de mensen;
  • de trots die de mensen uitstralen als ze hun bezigheden en bezit tonen;
  • de trots die ze uitstralen als ze over hun eiland vertellen;
  • hoe de mensen met gemak met blote handen en voeten in een boom klimmen om kokosnoten of kruiden te plukken;
  • de wonderbaarlijke onderwaterwereld.

Door sommige gebeurtenissen waren we aangeslagen. De oorzaak hiervan is vooral het verschil tussen onze culturen. Dat zich aan de andere kant van de aardbol een hele andere wereld bevond wisten we, maar niet dat sommige dingen zo confronterend konden zijn.

We waren onder de indruk van:

  • het vele dierenleed. Niet alleen op markten en tijdens rituele slachtingen, maar ook het kippen- en veetransport;
  • de bouwvallige stallen waarin dieren zich amper kunnen bewegen;
  • de vele zieke (zwerf)honden en katten;
  • de armoedige omstandigheden waarin mensen leven;
  • de gevolgen van de overstromingen door langdurige regenval;
  • de krotwoningen die niet worden opgeruimd en het landschap ontsieren;
  • het slechte onderhoud aan gebouwen en wegen;
  • de schade, vooral op het eiland Ambon, die doen herinneren aan de onlusten op de Molukken tussen 1999 en 2005.

Eén ding hebben de eilanden die we gezien hebben gemeen en dat is de schoonheid van de natuur. Maar……. eerlijk is eerlijk: Indonesië, je hebt een enorm vuilnisprobleem. Het land wordt ontsierd door héél, héél veel afval en zwerfvuil.

Dit was het dan. Ik vond het leuk en ik hoop jullie ook. Wie weet tot een volgend reisverslag.

Terimah Kasi en Sampai jumpa!

* Als jullie het leuk vinden om meer foto’s te zien, klik dan onder het kopje Navigatie (rechtsboven) op Foto’s. Je komt dan in een overzicht van de verhalen terecht. Klik op een verhaal en je ziet de bijbehorende foto’s. Ik heb de afgelopen week meer foto’s in de albums geplaatst. Als je op Video's klikt dankun je een paar filmpjes bekijken.

Reacties

Reacties

Marianne

Hoi allemaal, wat een mooie verhalen. Ik heb weer genoten en ook mooi foto's. Ik kan mij voorstellen dat je moeite had om naar huis te gaan. Hoop dat jullie een goede reis verder hebben gehad. En ik vind dat jullie volgend jaar weer een mooie reis moeten gaan maken, dan hebben wij weer mooie verhalen om te lezen hahahaha.. Welkom thuis!

J1

Hi Pam, je verhalen hebben me van het begin tot het einde van jullie onvergetelijke vakantie geboeid.
Ik heb er van genoten...de mooie foto's maakten het verhaal compleet...;-))
Jullie zijn weer een reiservaring rijker...en wij hebben op afstand mee mogen genieten.... thanx for that... ik zou zeggen op naar jullie volgende reis -> in het verschiet ;-))

lieve groeten uit het koude, maar zonnige Haagje

Pam

Sama sama, Jane en Marianne. ;-)

De terugreis was lang en vermoeiend. Het verschil in temperatuur is even wennen, maar het buitenleven mis ik het meest. Maar ja, voorlopig kunnen we er weer even tegen.......

Bedankt voor jullie enthousiaste reacties!

Marja

Hoi Danny,

Mooie verhalen uit een mooi land....met leuke foto's.
Ik begrijp dat je enthousiast ben en dat het voor herhaling vatbaar is..
Gr. Marjas

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!